Instinctief schieten

Instinctief Schieten

Wat is instinctief schieten

Instinctief schieten is het schieten waarbij je vertrouwt op je lichaam en geest. In tegenstelling tot vizierschutters, gap-shooting, string- of face-walking is bij instinctief schieten het niet nodig om de exacte afstand tot een doel te kennen. Je lichaam dat in de loop van de evolutie zich heeft leren handhaven in een 3-Dimensionale wereld, voelt van nature een ruimtelijke omgeving aan. Door het herhaaldelijk schieten leert je lichaam en geest welke houding je moet aannemen om raak te schieten. Dit is waarschijnlijk ook de 1ste vorm, en dus de oudste manier van schieten. Mikken is eigenlijk alleen maar goed voor een stilstaand doel.

Het instinctief boogschieten is ook een heel leuke en bevredigende manier van boogschieten net omdat het zo natuurlijk aanvoelt..

Om goed instinctief te kunnen schieten is het belangrijk dat je vanaf het begin een goede methode en houding wordt aangeleerd. Telkens wanneer je goed schiet zal je lichaam bijleren.. Je lichaam leert enkel van de goede pijlen... Klasseer pijlen in je geest volgens: raak (!!), te hoog, te laag, teveel links, teveel rechts... steeds een positieve formulering..

Laat je begeleiden om je schiettechniek de eerste weken op punt te stellen... start met een goede houding, goede techniek, goed afgesteld materiaal. Zorg ervoor dat je pijllengte en treklengte vanaf het begin juist zijn. Dit is erg belangrijk omdat, indien dit niet juist is, je lichaam foute visuele input krijgt en dus fouten aanleert.

Schiet met beide ogen open en focus op je doel wanneer je schiet... volg de pijl in de vlucht tot die op het doel zit..

Je "muscle memory", spiertonus, druk op je gewrichten, evenwichtsorgaan, oog/hand coördinatie, ruimtelijk beeld enz. geven je feedback en informatie waardoor je lichaam stap voor stap leert wat de optimale houding is. Het geheel van het ruimtelijk beeld dat je ogen naar je hersenen sturen is een belangrijk deel van de input die je hersenen ontvangen in het leerproces. Je ziet je doel scherp, maar zelfs indien de andere zaken in je gezichtsveld wazig zijn, gebruiken je hersenen die input. Vandaar dat het belangrijk is om vanaf het begin de juiste treklengte/pijllengte te bepalen en die nadien, indien mogelijk, niet meer te veranderen.

Instinctieve schutters vertellen allemaal dat je voor het lossen reeds voelt of de pijl raak zal zijn of niet... dit is een heel aangenaam gevoel...waarschijnlijk scheidt je lichaam endorfines af op dit moment om aan je lichaam aan te geven dat alles goed staat.

Leerproces

Het leerproces omvat eigenlijk het trainen van je (motor-)neuronen in je lichaam en hersenen. Je lichaam (gewrichten, evenwichtsorgaan, spierspanning ==> hersenen) registreren je houding, de kracht in je spieren, je evenwicht, de druk op je gewrichten en de coördinatie tussen al deze elementen.. Je lichaam leert ook van je boog en van je pijl...door hem aan te spannen herkent je lichaam de kracht in de arm, de impact bij release, je houding enz.. Wanneer je dan raak schiet krijg je een positieve feedback en zullen je hersenen dit onthouden en je de volgende keer vertellen wanneer je goed staat. Dit laatste is een heel speciale ervaring die instinctief schutters onafhankelijk met elkaar delen: Je weet gewoon op het moment dat je de pijl lost of die goed zal zijn of niet.

Verwacht niet dat je vanaf de eerste keer steeds in de roos zal schieten.. een leerproces is zowel leren wat je moet doen, als leren wat je niet moet doen... Let in het begin voornamelijk op je houding en een correcte techniek. Waar de pijlen terechtkomen is minder belangrijk.. je techniek moet echt eerst goed zijn. Zorg ook dat je boog en pijlen goed op elkaar zijn afgesteld want: Junk In, Junk Out.

Probeer klassieke doelen (blazoenen) te vermijden.. Schiet op 3-Dimensinale objecten.... dat is veel natuurlijker voor je hersenen en het is dan ook veel gemakkelijker voor je hersenen om de afstand onderbewust in te schatten. Gebruik alles wat maar veilig (en toegelaten) is om op te schieten, zolang het maar een 3-Dimensionaal object is.. een doos, een papieren bekertje, een ping-pong bal.. keuze genoeg.

Schiet van zodra je weet dat je het doel kan raken afwisselend verschillende afstanden. Wissel die regelmatig en zorg ervoor dat je niet steeds dezelfde afstand neemt. Een "wandelingetje maken" is een goed process om dit aan te leren. Begin op 6 meter van het doel en ga telkens 1 of 2 meter achteruit per pijl die je schiet. Dit is goed voor zowel beginnende schutters als meer ervaren schutters.

Ook bij instinctief schieten met traditionele bogen is het belangrijk om de technieken en opgebouwde kennis van het recurveschieten te leren en toe te passen. Een goede houding, een goede techniek en een goede los zullen je absoluut ten goede komen. Focus in het begin heel erg op je techniek en begin met een relatief lichte boog zodat je die 100% meester bent en geen compensaties gaat doet in je techniek omdat de boog te zwaar is.

Beoordeel ook de vlucht van je pijl. Die moet in een vlotte beweging naar zijn doel gaan. Zorg voor een snelle feedback over het resultaat... Dit is belangrijk in een leerproces. Beoordeel elk schot onmiddellijk... wees streng voor jezelf en prijs je ook wanneer je het goed doet. Verleg telkens je grenzen zodat de uitdaging steeds opnieuw voor een nieuwe fase in het leerproces zorgt. Omdat instinctief schieten net vraagt dat je niet analytisch nadenkt om een schot te plaatsen is het belangrijk dat je je geest in een speelse toestand brengt. Spelen is eigenlijk leren. Door te spelen leer je sneller en beter.

Push - Pull

Fred Bear, een legende in het instinctief boogschieten, gebruikte een push-pull techniek... dwz, hij spande de boog op door tegelijk zijn boogarm richting het doel te duwen en tegelijk de pees naar z'n ankerpunt te trekken. Dit is erg nuttig tijdens de boogjacht omdat hierdoor zo min mogelijk beweging in het schot zit. Belangrijk om weten met instinctief schieten is dat het richten onbewust gebeurd met je boogarm. Het is je boogarm die bepaalt in welke richting de pijl zal gaan... Door je boogarm uit te duwen richting het doel zit die van het begin al in de goede richting. Dit vraagt wat oefening. Het blijft belangrijk dat je ook bij deze techniek tot je volle treklengte opentrekt. Ik zie soms schutters die al halfweg de pijl lossen.... dat is begrijpelijk omdat zolang je de pees naar achteren aan het aantrekken bent en in de beweging lost, dat je pijl mooi naar voor vliegt... die schutters hebben dit "per ongeluk" geleerd omdat het snel en voor korte afstand een goed resultaat geeft, echter, het is niet goed en de schoten op langere afstand worden onzeker.

Ankeren: statisch vs dynamisch

Statisch ankeren is eigenlijk voor instinctieve schutters uit den boze... Vizierschutters en systeemschutters in het algemeen, die referentiepunten gebruiken om te mikken (vizier, pijlpunt, etc.) hebben een heel statisch en onveranderlijk ankerpunt nodig. Anders werkt het systeem niet. Bij instinctief schieten is dit niet nodig. Ik raad het wel aan voor mensen die beginnen met schieten, om te leren waar hun ankerpunt zit, maar dan heel snel (zo snel mogelijk) over te stappen naar een schiettechniek zonder pauze. Dit wil zeggen dat van zodra je aantrek en aan je ankerpunt komt, dat je je rugspieren moet blijven opspannen, dat je je boog nog verder richting doel dient te drukken terwijl je de pees nog enkele millimeters verder achteruit trekt (druk tussen booghand en peeshand blijven opvoeren) en dan tijdens de beweging (in totaal enkele millimeters voor heel geoefende schutters) lost. In het begin zal dit over enkele centimeters gaan, maar naarmate je vordert en je je ankerpunt en treklengte bij goed openstaan beter kent, wordt dit nog slechts enkele millimeters. Het resultaat is dat je pijlen sneller uit je boog vliegen en je een zuivere los hebt.